Valeer ken ik sinds april 2014, toen ik een zelfverdedigingscursus bij hem ging volgen. Ik was net verhuisd, wilde wat actiefs doen en ging kijken wat er allemaal mogelijk was. Ik kwam terecht op Valeers website Udemushi: “Wil je in een rustig tempo leren hoe je weerbaarder kunt zijn? Wil je meer controle krijgen over je eigen leven, je eigen keuzes, je eigen ruimte? Udemushi is er voor jou.” (Gevolgd door een viertal “waarom’s“) Ik voelde me meteen aangesproken. Dàt wilde ik. En ook niet natuurlijk, alsjeblieft niet! Dit zou confronterend gaan worden.
Ik kon natuurlijk gewoon weer gaan dansen, of iets nieuws proberen; basketbal ofzo, desnoods weer gaan schermen als ik dan zo nodig actie moest, maar dit was het. Ik wist het meteen, shit!
Het derde punt van het “waaromlijstje” was toentertijd:
“✓ Zelfverdediging voor vrouwen die anders niet op zelfverdediging zouden gaan – vind je het eng? Dan ben ik er voor jou”
(En z’n school heeft ook nog een coole naam. En een proefles behoorde tot de mogelijkheden. En… en…Zucht… Oké dan!)
Er was alleen een probleem: Ik wist zeker dat ik erbij gebaat was om te werken aan mijn weerbaarheid (Op de een of andere manier zochten mensen met verkeerde bedoelingen mij er altijd feilloos tussenuit, ook al was dat wel minder sinds ik EMDR-therapie had), maar ik was dus al eerder slachtoffer geweest. Misschien was deze cursus dan niet geschikt voor mij. En zelfs als het dat wel zou zijn, zouden mijn ervaringen ongetwijfeld een rol gaan spelen. Als ik wilde dat dit zou werken, zou ik hier open over moeten zijn. Dat was al een hele uitdaging op zich. Ik was toentertijd ontzettend gesloten, al helemaal over wat ik heb meegemaakt en nu zou ik tegen een onbekende mannelijke trainer moeten vertellen dat ik slachtoffer geweest ben van seksueel geweld en als dat geen probleem zou blijken, zou ik, nadat ik me zo kwetsbaar had getoond, naar zijn lessen moeten komen, waar hij me naar alle waarschijnlijkheid zou gaan aanraken. Slik!
Ik weet nog hoe voorzichtig ik het in de mail ter sprake bracht en hoe goed Valeers reactie was; “Veel van mijn leerlingen hebben vervelende dingen meegemaakt voor ze bij mij komen, daar ben ik voor.” En ook een stuk over mijn grenzen mogen aangeven, dat hij daar ook op zou letten en dat de regie bij mij bleef. (Bonuspunten omdat hij ook vroeg naar betrokken hulpverlening). Toen had ik genoeg vertrouwen om met knikkende knietjes naar de proefles te komen (die ik doodeng vond, maar wel het soort eng waarvan je weet dat je het aan moet gaan om er sterker uit te komen). Ik ben het cursusblok gaan volgen; In het begin, hoewel ik direct al veel leerde, steeds met buikpijn heen, maar opgelucht terug. Later werd het zelfs leuk (heel leuk soms), ging ik er naar uit zien en heb ik samen met een andere cursiste een tweede blok gedaan in het najaar. Valeer is een hele goede leraar. Hij kan goed inschatten wat leerlingen nodig hebben en hij is toegankelijk; De tekst van op zijn website klopte; Hij is er inderdaad. Ik kon hem altijd mailen als ik vragen had, als ik dingen niet helemaal begreep, als ik ergens mee zat, zelfs als ik het ergens niet mee eens was. Het grappige is dat hij mij dus ook absoluut niet kent als de ontzettend gesloten persoon die ik toen was en inmiddels ook niet meer ben (laat staan over wat ik heb meegemaakt).
Valeer houdt op zijn website een blog bij over zelfverdediging, vrijheid, veiligheid en levensgeluk. Daar schrijft hij hele goede dingen. Soms refereer ik daar op SamenHelen ook naar. Alleen daarom al zou hij geschikt zijn om hier een gastblog te verzorgen. Buiten dat is Valeer een van de meest integere personen die ik ken en heeft hij veel expertise in het werken met slachtoffers. Ik vind dat veel meer mensen de dingen moeten horen die hij te zeggen heeft.
Een half jaar geleden heeft Valeer een workshop zelfverdediging & weerbaarheid gegeven op Reviefs Dag van het Misbruikte Kind; Een enorme aanwinst voor ons programma! Deelnemers kijken hier heel positief op terug. Hij schreef hier vervolgens ook nog een hele mooie blog over die veel lotgenoten tot tranen toe bewoog.
Op mijn vraag over het schrijven van een gastblog zei hij gelukkig net zo volmondig ja als toentertijd op de workshop. Lees hier dus morgen wat Valeer jullie te zeggen heeft!
~*~ Samen helen ~*~ 
Een gedachte over “Introductie gastschrijver Valeer”