Introductie gastschrijver Iva

Mijn derde gastblogger is Iva Bicanic.
Veel van mijn lezers, zowel professionals als slachtoffers van (seksueel) geweld, zullen haar kennen als de grondlegger van de multidisciplinaire centra voor seksueel geweld en/of van haar werk in het landelijk psychotraumacentrum, waar ze hoofd van is. Ook zullen sommigen haar kennen van de Horizon training voor slachtoffers van seksueel kindermisbruik en/of van de Steps methode voor adolescenten .
Verder zit Iva in het partnership aanpak seksueel geweld (een samenwerkingsverband van verschillende organisaties en disciplines dat de aanpak van seksueel geweld in Nederland als centraal agendapunt heeft).

Iva is de deskundige die meestal in de media verschijnt wanneer er speciale aandacht is voor seksueel geweld, bijvoorbeeld naar aanleiding van de rechtszaak van de Utrechtse serieverkrachter, naar aanleiding van de aanrandingen in Keulen en tijdens #zeghet.
Verder publiceert Iva wetenschappelijke artikelen over seksueel geweld, evidence-based behandelen en EMDR, spreekt ze op symposia en Twittert ze op deskundige, begrijpelijke en betrokken wijze over bovenstaande thema’s.

Wat ik belangrijk vind aan het werk dat Iva doet, is dat ze enerzijds aandacht blijft vragen voor de problematiek van seksueel geweld (werkt ook preventief) en anderzijds werkt ze aan ‘oplossingen’ door zich sterk te maken voor het zo snel mogelijk traumagericht behandelen van slachtoffers.

Het is bijzonder hoe menselijk en empathisch Iva hierbij blijft, terwijl ze zich dag in dag uit bezighoudt met zo’n precair onderwerp en de gevolgen ervan. Iva valt niet om en stompt niet af. Dat is een heel waardevol evenwicht.

Een tekenende situatie vind ik deze: 4 maanden geleden ongeveer stuurde ik Iva een keer een bericht, in het weekend en volgens mij zelfs ’s avonds. Een goede vriendin van me stond op het punt om aan haar traumabehandeling te beginnen, maar het ging dermate slecht met haar dat ik bang was dat ze er op het laatste moment van af zou zien. De vriendin in kwestie kent en vertrouwt Iva en haar deskundigheid en ik hoopte daarom dat Iva zou kunnen wat ik wist dat mij op dat moment niet meer zou lukken (omdat ik te dichtbij stond): Mijn vriendin helpen de moed te vinden om toch door te zetten. Dezelfde avond nog heeft Iva met haar gesproken. Inmiddels zijn we vier maanden verder: Mijn vriendin zit in traumabehandeling en hoewel het heel zwaar is, doet ze het goed.

Iva is iemand die slachtoffers het gevoel geeft dat ze er toe doen. Ze werkt heel groot, maar het lukt haar tegelijkertijd om het weer heel klein te maken en tot de persoon terug te brengen waar het om gaat.

Iemand die ik ken schreef nog niet heel lang geleden: “Ik vind Iva gaaf!” Dat kan ik alleen maar volmondig beamen.

Lees hier daarom morgen haar gastblog over herhaald slachtofferschap, waarin ze hoofd- en bijzaken weer eens prima weet te scheiden!